Belki acı gelecek sözlerim, belki yanlış dahi anlayacaksınız…
Bil ki birileri çok fazla haberlerde öne çıkıyorsa, örneğin ölümü ile O…
O mahallenin evladı…
O zihniyetin bir temsilcisi, pis günahı boynuna bilemeyiz ki…
Öyle veya böyle…
Fark etmez yani, söz konusu bir insan canı ve can söz konusu olduğunda…
Taziye, edep ve terbiye bağlamında her türlü anlaşmazlık, zıt görüş son bulmalıdır o anda…
Buna rağmen VEYA bu yüzden bir gerçek tüm çıplaklığı ile ortada…
Ne şehittir ne gazi, b.k yoluna gitti Niyazi…
Pisipisine…
Bir oldu bitti ye!
Nice canlar böyle gidiyor, pisipisine…
Boş yere, bak…
Can feda etmekten durmayacaklar geriye…
Sadece iktidarda kalsınlar diye…
Yollayacaklar evlatlarımızı, evladını ölüme!
Bu…
Ne nefsi müdafaadır ne savunma-i vataniye…
Bu düpedüz ölümü göze almaktır oy uğruna…
Senin, benim, onun evladı kimin umurunda!?
Olsa vatanın savunması, can feda…
Bir değil, bin değil milyonu kurban vatan ve senin uğrunda, a Huda…
Olmadığını biliyoruz…
Kendileri terk etti, kendileri besledi, kendileri sesiz kaldı bölücüye…
Ve dini kendi amaçlarına kullananlara!
O halde…
Neden aksın namert uğruna evlatların tertemiz kanı…
Değsin ak pak alınları kara toprağa?
Bu kadar mı ucuz can, bu kadar mı değersiz anasının kuzusu…
Babasının gururu…
Ediyorsunuz onun bunun çocukları uğruna feda?
Değilse…
Ne duruyordun, dur, buraya kadar deyip karşı dursana…
Hesap sorsana!